تحریم های سیاسی لازم است نه اقتصادی
سه شنبه ۶ فروردين ۱۳۹۲ - ۲۶ مارس ۲۰۱۳
برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۰۳ می گوید که تحریم های بین المللی علیه ایران پیش از هر چیز مردم را تحت تاثیر قرار می دهند و به طور گسترده ای به بقای رژیم و نزدیکانش کمک می کنند.
ده سال پس از دریافت جایزه صلح نوبل، شیرین عبادی که در تبعید در لندن ساکن است، مبارزه برای حقوق بشر در ایران را رها نکرده است. در مصاحبه ای با لو پوآن (Le Point) این وکیل ایرانی توضیح می دهد که چرا تنزل نگران کننده آزادی ها در جمهوری اسلامی نباید پشت پرونده ی هسته ای پنهان شوند.
لوپوآن : این افزایش دستگیری های اخیر خبرنگاران به چه معناست؟
شیرین عبادی : وضعیت آزادی بیان در ایران هر روز وخیم تر می شود. ماه گذشته، آنها (نیروهای امنیتی رژیم) به چند دفتر روزنامه حمله کردند و تعدادی از خبرنگاران را به زندان فرستادند. دادستان این روزنامه نگاران را به جاسوسی متهم کرده بود. همه اینها حاکی از این است که آنها قصد دارند در میان مردم ترس ایجاد کنند تا آنها را ساکت نگه دارند. طبق آخرین گزارش گزارشگران بدون مرز، ایران در زمینه آزادی بیان، رتبه ۱۷۴ اُم در میان ۱۷۹ کشور را داراست. این نمایانگر ویژگی استبدادی قدرت در ایران است.
لوپوآن : آیا اینها ترس رژیم را در شرایطی که فقط چند ماه تا انتخابات باقی است نشان می دهد؟
شیرین عبادی: قدرتی که مشروعیت مردمی خود را از دست داده، از همه چیز می ترسد: اعتصابات کارگری، تظاهرات زنان، وکلایی که در دادگاه از اعضای اپوزیسیون دفاع می کنند…، و همینطور از انتخابات. آنها می ترسند که وقایع ژوئن ۲۰۰۹ (تظاهرات) تکرار شوند. این مساله نشان می دهد که قدرت بیش از هر زمان دیگری احساس ضعف می کند.
لوپوآن : آخرین دعوای احمدی نژاد و علی لاریجانی (رئیس مجلس) را باید جدی قلمداد کرد؟
شیرین عبادی: دعوای میان اعضای مختلف رژیم واقعی است. متاسفانه ریشه آن را نمی توان در عدم احترام به حقوق بشر یافت، بلکه ریشه آن مبارزه های شخصی برای قدرت است. برای اینکه هم از طرف لاریجانی و هم احمدی نژاد می خواهند در انتخابات آینده پیروز شوند. به هر حال، فساد همیشه در رژیم ایران وجود داشته است.
لوپوآن : نسبت به دستگیری دادستان سابق، سعید مرتضوی چه واکنشی دارید؟ کسی که خودش تعداد زیادی از خبرنگار ها و فعالان ایرانی را زندانی کرده بود.
شیرین عبادی: سعید مرتضوی فقط یک شب را در زندان گذراند. مشکل اینجاست که ایشان باید سال ها پیش متهم می شد. اما نه تنها چنین نشد بلکه به وضوح پله های ترقی را در ساختار قدرت طی کرد. دستگیری اش این بار به خاطر تغییر اردوی سیاسی اش است. از دسته ولی فقیه (آیت الله خامنه ای) که شدیدا مورد حمایتش بود، به سمت محمود احمدی نژاد رفته که امروزه مورد غضب است.
لوپوآن : آیا این نزاع های درونی شاهدی هستند بر ضعف رژیم؟
شیرین عبادی : ناتوانی در شنیدن کلام ناموافق برای قدرت یکی از نشانه های استبداد است. رژیم برای توجیه خود همه کسانی که گفتمانش را نمی پذیرند به بدترین چیزها متهم می کند. بعنوان مثال، زمانی که میرحسین موسوی و مهدی کروبی (کاندیداهای بدشانس انتخابات ژوئن ۲۰۰۹) از تقلب در انتخابات صحبت کردند و با صراحت محمود احمدی نژاد را مورد نقد قرار دادند، دولت به جای توجه به این شکایت ها، آنها را بعنوان اعضای «جنبش تجزیه طلبی» مورد اتهام قرار داد. به همین ترتیب هم برای نزدیکان احمدی نژاد اتفاق افتاد، مثلا اسفندیار رحیم مشایی (مشاور نزدیک رئیس جمهوری که به وابستگی به جنبش «انحرافی» متهم است). همه اینها بیانگر نبود مدارا در نظام قدرت است.
لوپوآن : با همه اینها جمهوری اسلامی همچنان وانمود می کند که از حمایت قوی مردمی برخوردار است…
شیرین عبادی: در سال های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ می دیدیم که رژیم چه تعدادی طرفدار در میان مردم دارد. اما این حمایت مردمی به مرور زمان فروکش کرد. و آخرین جدایی مردم از رژیم در ژوئن ۲۰۰۹ اتفاق افتاد، با فراگیری جنبش سبز. امروزه رژیم دیگر از حمایت مردم برخوردار نیست. تنها طرفدارانش یا از سپاه هستند (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ارتش ایدئولوژیک رژیم) یا کسانی که به لحاظ مالی به قدرت وابسته اند. اما تعدادشان هر روز کمتر می شود.
لوپوآن : آیا از موسوی و کروبی که از فوریه ۲۰۱۰ در حصر خانگی به سر می برند، اخباری دارید؟
شیرین عبادی: الان دو سال است که آنها در زندان هستند. در این مدت هیچ ارگانی مسئولیت دستگیری آنها را به عهده نگرفته است. سپاه پاسداران، نظام قضایی یا دادگاه های انقلاب، همه می گویند که مساله موسوی و کروبی به آنها مربوط نیست. با این حال، نه اتهامی به این دو نفر نسبت داده شده و نه جریمه ای برایشان تعیین شده است، چیزی که مغایر با قانون اساسی است.
لوپوآن : به نظر شما جبهه اصلاح طلب (طیف چپ سیاسی در جمهوری اسلامی) باید در انتخابات آینده شرکت کند؟
شیرین عبادی: من نمی توانم برای دیگران تصمیم بگیرم. انسان ها آزاد هستند و باید بر طبق میلشان رفتار کنند. من به نوبه خودم در انتخابات شرکت نمی کنم، چون انتخابات در ایران آزاد نیست. به خصوص اینکه بر اساس قانون اساسی ایران، همه قدرت در دستان ولی فقیه است که برای رئیس جمهوری امکان مانور کمتری را باقی می گذارد.
لوپوآن : آیا حزب اصلاح طلب از بین رفته است؟
شیرین عبادی: از نظر من اصلاح طلبی یک شیوه فکری است نه یک حزب سیاسی. به این معنا که قصد دارد وضعیت ایران را به روش صلح آمیز بهبود بخشد. این فلسفه هر روز طرفداران بیشتری پیدا می کند.
لوپوآن : از مذاکرات هسته ای میان ایران و قدرت های بزرگ چه انتظاری دارید؟
شیرین عبادی: امیدوارم که این مذاکرات موفقیت آمیز باشند، به این دلیل که هرگونه دخالت نظامی به مانند تحریم های اقتصادی به مردم ایران بسیار ضربه می زند. من طرفدار گفتگو هستم، اما امیدوارم که توافق با دولت ایران علاوه بر مساله هسته ای، احترام به حقوق بشر را نیز شامل شود؛ یعنی آزادی بیان و آزادی زندانیان سیاسی.
لوپوآن : با اینکه در طول دوره ده ساله مذاکرات چنین نبوده.
شیرین عبادی: من دوست دارم که از دولت های غربی یک سوال بپرسم: فرض کنیم ـ تاکید می کنم فرض کنیم ـ که دولت ایران غنی سازی اورانیوم را متوقف کند. آیا بعد از آن شما حاضرید با رژیمی روابط دوستانه برقرار کنید که بیشترین تعداد زندانیان سیاسی را داراست؟ آیا حاضر به همکاری با رژیمی هستید که صدها دانشجو را تنها به دلیل یک سخنرانی ساده زندانی کرده است؟ من امیدوارم که مساله هسته ای ایران بر موضوع حقوق بشر در این کشور سایه نیفکند.
لوپوآن: به نظر می آید که مردم ایران اولین قربانی تحریم های بین المللی علیه برنامه هسته ای هستند.
شیرین عبادی: متاسفانه تحریم ها خیلی کم نزدیکان دولت را تحت تاثیر قرار می دهند. بیشتر مردم ایران هستند که از آن رنج می برند. به همین دلیل است که من همیشه مخالف تحریم های اقتصادی بودم. من تحریم های سیاسی را پیشنهاد می کنم که قدرت را تضعیف می کنند بدون آنکه به مردم آسیبی برسد.
لوپوآن: چگونه؟
شیرین عبادی: که هیچ وزیر ایرانی نتواند به اروپا سفر کند. که اموالشان در آنجا مسدود شود. اینکه با تمام کسانی که در طول این چند سال در انتخابات تقلبی به عنوان نماینده انتخاب شدند به همین روش برخورد شود. چون قوانین رایج در ایران امروز در دوره های پیشین تصویب شدند. مسئولانی که برای قدرت های دیکتاتوری کار می کنند باید بفهمند که این همکاری برایشان هزینه خواهد داشت. شکل دیگری از تحریم ها می شود ممنوعیت استفاده دولت ایران از ماهواره های اروپایی مثل یوتل ست (Eutelsat) باشد. (که از آن برای پخش برنامه هایش در سطح بین المللی استفاده می کند.)
لوپوآن : آیا هراس غرب از برنامه هسته ای ایران صحیح است؟
شیرین عبادی: چیزی نگران کننده تر از مساله هسته ای ایران وجود دارد: سیاست خارجی دولت ایران و دخالت های چندگانه اش در مسائل کشورهای دیگر. مثلا امروزه شاهد این هستیم که دولت ایران به سوریه، سرباز، سلاح و پول می فرستد برای اینکه بشار اسد بتواند مردمش را سرکوب کند. دو ماه پیش، یمن قایقی حامل سلاح را شناسایی کرد که از جمهوری اسلامی می آمد. دو سال پیش، بارهای سلاح ایرانی که برای شورشیان سنگالی فرستاده شده بود، پیدا شدند. به نظر من، اینگونه دخالت ها از بمب هسته ای خطرناکتر هستند.
* مصاحبه گر: آرمین عارفی / در:لوپوآن
ده سال پس از دریافت جایزه صلح نوبل، شیرین عبادی که در تبعید در لندن ساکن است، مبارزه برای حقوق بشر در ایران را رها نکرده است. در مصاحبه ای با لو پوآن (Le Point) این وکیل ایرانی توضیح می دهد که چرا تنزل نگران کننده آزادی ها در جمهوری اسلامی نباید پشت پرونده ی هسته ای پنهان شوند.
لوپوآن : این افزایش دستگیری های اخیر خبرنگاران به چه معناست؟
شیرین عبادی : وضعیت آزادی بیان در ایران هر روز وخیم تر می شود. ماه گذشته، آنها (نیروهای امنیتی رژیم) به چند دفتر روزنامه حمله کردند و تعدادی از خبرنگاران را به زندان فرستادند. دادستان این روزنامه نگاران را به جاسوسی متهم کرده بود. همه اینها حاکی از این است که آنها قصد دارند در میان مردم ترس ایجاد کنند تا آنها را ساکت نگه دارند. طبق آخرین گزارش گزارشگران بدون مرز، ایران در زمینه آزادی بیان، رتبه ۱۷۴ اُم در میان ۱۷۹ کشور را داراست. این نمایانگر ویژگی استبدادی قدرت در ایران است.
لوپوآن : آیا اینها ترس رژیم را در شرایطی که فقط چند ماه تا انتخابات باقی است نشان می دهد؟
شیرین عبادی: قدرتی که مشروعیت مردمی خود را از دست داده، از همه چیز می ترسد: اعتصابات کارگری، تظاهرات زنان، وکلایی که در دادگاه از اعضای اپوزیسیون دفاع می کنند…، و همینطور از انتخابات. آنها می ترسند که وقایع ژوئن ۲۰۰۹ (تظاهرات) تکرار شوند. این مساله نشان می دهد که قدرت بیش از هر زمان دیگری احساس ضعف می کند.
لوپوآن : آخرین دعوای احمدی نژاد و علی لاریجانی (رئیس مجلس) را باید جدی قلمداد کرد؟
شیرین عبادی: دعوای میان اعضای مختلف رژیم واقعی است. متاسفانه ریشه آن را نمی توان در عدم احترام به حقوق بشر یافت، بلکه ریشه آن مبارزه های شخصی برای قدرت است. برای اینکه هم از طرف لاریجانی و هم احمدی نژاد می خواهند در انتخابات آینده پیروز شوند. به هر حال، فساد همیشه در رژیم ایران وجود داشته است.
لوپوآن : نسبت به دستگیری دادستان سابق، سعید مرتضوی چه واکنشی دارید؟ کسی که خودش تعداد زیادی از خبرنگار ها و فعالان ایرانی را زندانی کرده بود.
شیرین عبادی: سعید مرتضوی فقط یک شب را در زندان گذراند. مشکل اینجاست که ایشان باید سال ها پیش متهم می شد. اما نه تنها چنین نشد بلکه به وضوح پله های ترقی را در ساختار قدرت طی کرد. دستگیری اش این بار به خاطر تغییر اردوی سیاسی اش است. از دسته ولی فقیه (آیت الله خامنه ای) که شدیدا مورد حمایتش بود، به سمت محمود احمدی نژاد رفته که امروزه مورد غضب است.
لوپوآن : آیا این نزاع های درونی شاهدی هستند بر ضعف رژیم؟
شیرین عبادی : ناتوانی در شنیدن کلام ناموافق برای قدرت یکی از نشانه های استبداد است. رژیم برای توجیه خود همه کسانی که گفتمانش را نمی پذیرند به بدترین چیزها متهم می کند. بعنوان مثال، زمانی که میرحسین موسوی و مهدی کروبی (کاندیداهای بدشانس انتخابات ژوئن ۲۰۰۹) از تقلب در انتخابات صحبت کردند و با صراحت محمود احمدی نژاد را مورد نقد قرار دادند، دولت به جای توجه به این شکایت ها، آنها را بعنوان اعضای «جنبش تجزیه طلبی» مورد اتهام قرار داد. به همین ترتیب هم برای نزدیکان احمدی نژاد اتفاق افتاد، مثلا اسفندیار رحیم مشایی (مشاور نزدیک رئیس جمهوری که به وابستگی به جنبش «انحرافی» متهم است). همه اینها بیانگر نبود مدارا در نظام قدرت است.
لوپوآن : با همه اینها جمهوری اسلامی همچنان وانمود می کند که از حمایت قوی مردمی برخوردار است…
شیرین عبادی: در سال های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ می دیدیم که رژیم چه تعدادی طرفدار در میان مردم دارد. اما این حمایت مردمی به مرور زمان فروکش کرد. و آخرین جدایی مردم از رژیم در ژوئن ۲۰۰۹ اتفاق افتاد، با فراگیری جنبش سبز. امروزه رژیم دیگر از حمایت مردم برخوردار نیست. تنها طرفدارانش یا از سپاه هستند (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ارتش ایدئولوژیک رژیم) یا کسانی که به لحاظ مالی به قدرت وابسته اند. اما تعدادشان هر روز کمتر می شود.
لوپوآن : آیا از موسوی و کروبی که از فوریه ۲۰۱۰ در حصر خانگی به سر می برند، اخباری دارید؟
شیرین عبادی: الان دو سال است که آنها در زندان هستند. در این مدت هیچ ارگانی مسئولیت دستگیری آنها را به عهده نگرفته است. سپاه پاسداران، نظام قضایی یا دادگاه های انقلاب، همه می گویند که مساله موسوی و کروبی به آنها مربوط نیست. با این حال، نه اتهامی به این دو نفر نسبت داده شده و نه جریمه ای برایشان تعیین شده است، چیزی که مغایر با قانون اساسی است.
لوپوآن : به نظر شما جبهه اصلاح طلب (طیف چپ سیاسی در جمهوری اسلامی) باید در انتخابات آینده شرکت کند؟
شیرین عبادی: من نمی توانم برای دیگران تصمیم بگیرم. انسان ها آزاد هستند و باید بر طبق میلشان رفتار کنند. من به نوبه خودم در انتخابات شرکت نمی کنم، چون انتخابات در ایران آزاد نیست. به خصوص اینکه بر اساس قانون اساسی ایران، همه قدرت در دستان ولی فقیه است که برای رئیس جمهوری امکان مانور کمتری را باقی می گذارد.
لوپوآن : آیا حزب اصلاح طلب از بین رفته است؟
شیرین عبادی: از نظر من اصلاح طلبی یک شیوه فکری است نه یک حزب سیاسی. به این معنا که قصد دارد وضعیت ایران را به روش صلح آمیز بهبود بخشد. این فلسفه هر روز طرفداران بیشتری پیدا می کند.
لوپوآن : از مذاکرات هسته ای میان ایران و قدرت های بزرگ چه انتظاری دارید؟
شیرین عبادی: امیدوارم که این مذاکرات موفقیت آمیز باشند، به این دلیل که هرگونه دخالت نظامی به مانند تحریم های اقتصادی به مردم ایران بسیار ضربه می زند. من طرفدار گفتگو هستم، اما امیدوارم که توافق با دولت ایران علاوه بر مساله هسته ای، احترام به حقوق بشر را نیز شامل شود؛ یعنی آزادی بیان و آزادی زندانیان سیاسی.
لوپوآن : با اینکه در طول دوره ده ساله مذاکرات چنین نبوده.
شیرین عبادی: من دوست دارم که از دولت های غربی یک سوال بپرسم: فرض کنیم ـ تاکید می کنم فرض کنیم ـ که دولت ایران غنی سازی اورانیوم را متوقف کند. آیا بعد از آن شما حاضرید با رژیمی روابط دوستانه برقرار کنید که بیشترین تعداد زندانیان سیاسی را داراست؟ آیا حاضر به همکاری با رژیمی هستید که صدها دانشجو را تنها به دلیل یک سخنرانی ساده زندانی کرده است؟ من امیدوارم که مساله هسته ای ایران بر موضوع حقوق بشر در این کشور سایه نیفکند.
لوپوآن: به نظر می آید که مردم ایران اولین قربانی تحریم های بین المللی علیه برنامه هسته ای هستند.
شیرین عبادی: متاسفانه تحریم ها خیلی کم نزدیکان دولت را تحت تاثیر قرار می دهند. بیشتر مردم ایران هستند که از آن رنج می برند. به همین دلیل است که من همیشه مخالف تحریم های اقتصادی بودم. من تحریم های سیاسی را پیشنهاد می کنم که قدرت را تضعیف می کنند بدون آنکه به مردم آسیبی برسد.
لوپوآن: چگونه؟
شیرین عبادی: که هیچ وزیر ایرانی نتواند به اروپا سفر کند. که اموالشان در آنجا مسدود شود. اینکه با تمام کسانی که در طول این چند سال در انتخابات تقلبی به عنوان نماینده انتخاب شدند به همین روش برخورد شود. چون قوانین رایج در ایران امروز در دوره های پیشین تصویب شدند. مسئولانی که برای قدرت های دیکتاتوری کار می کنند باید بفهمند که این همکاری برایشان هزینه خواهد داشت. شکل دیگری از تحریم ها می شود ممنوعیت استفاده دولت ایران از ماهواره های اروپایی مثل یوتل ست (Eutelsat) باشد. (که از آن برای پخش برنامه هایش در سطح بین المللی استفاده می کند.)
لوپوآن : آیا هراس غرب از برنامه هسته ای ایران صحیح است؟
شیرین عبادی: چیزی نگران کننده تر از مساله هسته ای ایران وجود دارد: سیاست خارجی دولت ایران و دخالت های چندگانه اش در مسائل کشورهای دیگر. مثلا امروزه شاهد این هستیم که دولت ایران به سوریه، سرباز، سلاح و پول می فرستد برای اینکه بشار اسد بتواند مردمش را سرکوب کند. دو ماه پیش، یمن قایقی حامل سلاح را شناسایی کرد که از جمهوری اسلامی می آمد. دو سال پیش، بارهای سلاح ایرانی که برای شورشیان سنگالی فرستاده شده بود، پیدا شدند. به نظر من، اینگونه دخالت ها از بمب هسته ای خطرناکتر هستند.
* مصاحبه گر: آرمین عارفی / در:لوپوآن
برگرفته از: ایران در جهان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر