روز پنج
شنبه ٣۱ فروردین ماه، مرکز جمعیت دفاع از
کودکان کار و خیابان درمنطقه پاسگاه نعمت آباد تهران وبدنبال آن در شهر تبریز
پلمپ شد. این خبر برای همه انسانهای شریفی که وجود صدها هزار کودک کار درکشور
وجدان آنها را جریحه دار میکند بسیار تکان دهنده بود.
جمعیت کودکان کار و خیابان درسال ۱٣٨۲ از دل شرایط دردناک درحال گسترشی که برای
هزاران کودک رقم خورده بود سر برآورد. این جمعیت پاسخ وجدان بیدار جامعه به پدیده
ضد انسانی کودکان کار، آوارگی دهها هزار کودک درخیابانها، محرومیت آنان از تحصیل و لگد مال شدن کودکیشان بود.
اینک پس از گذشت ۱۴سال از تاسیس این جمعیت وتلاش شبانه روزی و داوطلبانه اعضای آن برای نجات هزاران کودک از خیابانها، مراکز آن توسط دولتی که هیچ هزینه و مسئولیتی درقبال این کودکان برعهده نگرفته بود پلمپ شده است.
پلمپ مرکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان آنهم درشرایطی که پدیده کودکان کار بطور بی سابقه ای درسراسر کشور بیداد میکند وسالانه دهها هزار کودک دیگر بدلیل تحمیل بی حقوقی مطلق و فقر و فلاکت برطبقه کارگر به کام این پدیده ضد انسانی کشیده میشوند معنایی جز به قهقرا کشاندن بیش از پیش یک جامعه هشتاد میلیونی ندارد. جامعه ای که روی کوهی از ثروت نشسته و تنها اختصاص گوشه ای از غارت و چپاول هزاران میلیاردی توسط حکومتگران و وابستگانشان میتواند بطور موثری به این پدیده غیر انسانی پایان دهد.
پلمپ مرکز جمعیت دفاع ازکودکان کار و خیابان، تنها و صرفا جلوگیری ازفعالیت یک نهاد اجتماعی نیست، بلکه سیاستی در به فلاکت کشاندن بیش از پیش یک جامعه و نهادینه کردن سیاه ترین شکلی از زندگی اجتماعی است که می باید با حساسیت بسیار بالایی مورد توجه همه وجدانهای بیدار، دانشگاهیان، جامعه شناسان، وکلا، روزنامه نگاران و کارگران ومعلمان قرار بگیرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران پلمپ مرکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان را قویا محکوم میکند وبا تاکید بر رفع فوری همه موانع ایجاد شده دربرابر فعالیتهای آن، خواهان ممنوعیت کار کودکان وفراهم کردن امکانات زندگی، تحصیل رایگان و برابر برای همه آنان فارغ ازتعلق خانوادگی، جنسیت، قومیت ومذهب است.
جهان، زمانی شایسته زندگی برای همگان خواهد شد که جهانی شایسته برای کودکان باشد.
چهارم اردیبهشت ماه ۱٣۹۶
اینک پس از گذشت ۱۴سال از تاسیس این جمعیت وتلاش شبانه روزی و داوطلبانه اعضای آن برای نجات هزاران کودک از خیابانها، مراکز آن توسط دولتی که هیچ هزینه و مسئولیتی درقبال این کودکان برعهده نگرفته بود پلمپ شده است.
پلمپ مرکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان آنهم درشرایطی که پدیده کودکان کار بطور بی سابقه ای درسراسر کشور بیداد میکند وسالانه دهها هزار کودک دیگر بدلیل تحمیل بی حقوقی مطلق و فقر و فلاکت برطبقه کارگر به کام این پدیده ضد انسانی کشیده میشوند معنایی جز به قهقرا کشاندن بیش از پیش یک جامعه هشتاد میلیونی ندارد. جامعه ای که روی کوهی از ثروت نشسته و تنها اختصاص گوشه ای از غارت و چپاول هزاران میلیاردی توسط حکومتگران و وابستگانشان میتواند بطور موثری به این پدیده غیر انسانی پایان دهد.
پلمپ مرکز جمعیت دفاع ازکودکان کار و خیابان، تنها و صرفا جلوگیری ازفعالیت یک نهاد اجتماعی نیست، بلکه سیاستی در به فلاکت کشاندن بیش از پیش یک جامعه و نهادینه کردن سیاه ترین شکلی از زندگی اجتماعی است که می باید با حساسیت بسیار بالایی مورد توجه همه وجدانهای بیدار، دانشگاهیان، جامعه شناسان، وکلا، روزنامه نگاران و کارگران ومعلمان قرار بگیرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران پلمپ مرکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان را قویا محکوم میکند وبا تاکید بر رفع فوری همه موانع ایجاد شده دربرابر فعالیتهای آن، خواهان ممنوعیت کار کودکان وفراهم کردن امکانات زندگی، تحصیل رایگان و برابر برای همه آنان فارغ ازتعلق خانوادگی، جنسیت، قومیت ومذهب است.
جهان، زمانی شایسته زندگی برای همگان خواهد شد که جهانی شایسته برای کودکان باشد.
چهارم اردیبهشت ماه ۱٣۹۶
برگرفته از صفحه فیسبوکی فعال
حقوق بشری ژاله تبریزی بتاریخ 24.04.2017
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر