فراخوان بیش از300 شخصیت جهانی برای توقف اعدام‌ها درایران

فراخوان بیش از ۳۰۰ شخصیت جهانی برای مداخله سازمان ملل درتوقف اعدام‌ها درایران

بیش از ۳۰۰ شخصیت برجسته بین‌المللی در بیانیه‌ای مشترک از سازمان ملل متحد خواستند برای توقف اعدام‌های سیاسی در ایران وارد عمل شود.

این بیانیه که روز جمعه ۱۲ اردیبهشت توسط کارزار «عدالت برای قربانیان کشتار ۶۷» منتشر شده، از افزایش اعدام‌های با انگیزه سیاسی در جمهوری اسلامی ابراز نگرانی کرده و آن را نقض فاحش حقوق بین‌الملل خوانده است.

امضاکنندگان این بیانیه که شامل گزارشگران ویژه سازمان ملل، برندگان نوبل، دیپلمات‌ها، قضات، استادان حقوق و سازمان‌های حقوق بشری هستند، از سازمان ملل خواسته‌اند فوراً مانع اجرای حکم اعدام برای بهروز احسانی و مهدی حسنی شود؛ دو زندانی سیاسی که دیوان عالی جمهوری اسلامی حکم اعدام‌شان را تأیید کرده و درخواست اعاده دادرسی آن‌ها را رد کرده است.

به نوشته این بیانیه، این دو نفر به اتهام‌هایی چون عضویت در سازمان مجاهدین خلق، «تبلیغ به نفع این گروه»، و «تهیه و ارسال ویدیو» در دادگاهی پنج‌دقیقه‌ای در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۴۰۳ محاکمه شدند؛ اتهام‌هایی که دستگاه قضایی جمهوری اسلامی تحت عناوینی چون «محاربه» و «افساد فی‌الارض» طبقه‌بندی می‌کند. سازمان عفو بین‌الملل پیشتر با انتقاد شدید از این روند، خواستار آزادی فوری آن‌ها شده بود.

همزمان، شماری دیگر از زندانیان سیاسی از جمله ابوالحسن منتظر، اکبر دانشورکار، بابک علی‌پور، محمد تقوی سنگ‌دهی، پویا قبادی، وحید بنی‌عامریان، پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی به زندان قزل‌حصار منتقل شده‌اند؛ زندانی که به‌دلیل اجرای گسترده احکام اعدام شهرت دارد.

بر اساس گزارش سالانه منتشرشده در سال ۲۰۲۴، دست‌کم ۹۷۵ نفر در ایران اعدام شده‌اند که نسبت به سال قبل افزایش ۱۷ درصدی را نشان می‌دهد. گزارش‌ها حاکی است که زنان، نوجوانان، اقلیت‌های قومی و مذهبی و مخالفان سیاسی هدف اصلی این اعدام‌ها بوده‌اند. منتقدان این روند را تلاشی آشکار برای سرکوب مخالفان و جلوگیری از خواسته‌های تغییر دموکراتیک در ایران می‌دانند.

بیانیه امضاشده همچنین از وُلکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و دیگر نهادهای ذی‌ربط خواسته تا برای توقف فوری اعدام‌ها در ایران اقدام کنند و مقام‌های مسئول در نقض حقوق بشر را مشمول تحریم قرار دهند. به باور امضاکنندگان، حذف مجازات اعدام و آزادی زندانیان سیاسی باید شرط هرگونه بهبود روابط با جمهوری اسلامی باشد.

در این بیانیه، اعدام‌های اخیر به‌عنوان «ادامه فضای مصونیت قضایی و یادآور جنایت‌های گذشته جمهوری اسلامی از جمله کشتار ۱۳۶۷ توصیف شده که به گفته جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل، مصداق جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی است.»

هم‌اکنون دست‌کم ۵۰ زندانی سیاسی، از جمله سه زن و شش معترض مرتبط با اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، در صف اجرای حکم اعدام قرار دارند.

هفت زندانی سیاسی می‌گویند جان مطلب احمدیان در خطر است

در آخرین خبرهای مرتبط، هفت زندانی سیاسی در اوین نسبت به وضعیت هم‌بندی خود، مطلب احمدیان ابراز نگرانی کرده و می‌گویند بنا بر گواهی پزشکان متخصص پزشکی قانونی و بهداری زندان اوین، این زندانی باید تحت عمل جراحی قرار گیرد.

این زندانیان در نامه خود به ۱۵ سال حبس مطلب احمدیان اشاره کرده و می‌گویند او از مشکلات وخیم گوارشی، ایجاد توده در اثنی‌عشر، پارگی فتق شکمی و همین‌طور نارسایی ستون فقرات رنج می‌برد.

بنا بر این خبر، وثیقه ۵ میلیارد تومانی که نهایت توان خانواده آقای احمدیان بوده با مخالفت دادستان روبرو شده است.

ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاج‌زاده و مهدی محمودیان از جمله زندانیانی هستند که خواستار رسیدگی فوری به وضعیت مطلب احمدیان شده‌اند.

مطلب احمدیان در شهرستان سردشت استان آذربایجان غربی بازداشت شد. به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان آقای احمدیان به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در حزب کومله، به حبس همراه با تبعید به زندان میناب محکوم شد.

او پیشتر دربارهٔ شرایط جسمی گفته بود دادستان تهران «به جای طناب دار، حکم مرگ تدریجی» او را صادر کرده است.%

https://www.iran-emrooz.net/index.php/news1/more/120710/

بیانیه مشترک به مناسبت روز جهانی کارگر ۱۴۰۴

از معدن تا بندر، محل قتل کارگر! اعتصابات سراسری راه حل!

درآستانه‌ روز جهانی کارگر، در لحظه‌ای انفجاری و تاریخی ایستاده‌ایم. زمین زیر پای جمهوری اسلامی می‌لرزد و نفرت و خشم، کوچه، خیابان، کارخانه، دانشگاه و مدرسه را فرا گرفته است.
هنوز آتش داغ کارگران جانباخته در معادن خاموش نشده بود که فاجعه‌ تلخ و خونین بندر رجایی که جنایتی دیگر از سوی صاحبان قدرت و ثروت است، ده‌ها جان را بی جان کرده و در دل خاک نشانده، ده‌ها نفر را مفقود کرده و هزاران نفر را زخمی و معلول ساخته است.
فقر، بیکاری، ناامنی، استثمار، تبعیض، جنایت، این‌ها چهره‌ واقعی حکومتی است که تنها با سرکوب و خونریزی و جنگ افروزی بر قدرت چنگ انداخته است.
جمهوری اسلامی، این رژیم دزدسالار، مافیایی و به غایت ضدانسانی، امروز بیش از هر زمان دیگری بر لبه‌ پرتگاه سقوط ایستاده است. ابَر‌بحران‌های عمیق اقتصادی، انرژی، فرهنگی و اجتماعی، سیاسی، زیست‌محیطی و بین‌المللی، پایه‌های حکومت را پوسانده و هر فاجعه‌ تازه، گواهی خونین بر فروپاشی نظم موجود است؛ حاکمیتی که زیست انسان در آن به صحنه‌ای دهشتناک از فیلم‌های آخرالزمانی بدل شده است.
اما مردم جان به لب رسیده، از کارگران گرفته تا معلمان، پرستاران و کادر درمان، بازنشستگان، دانشجویان، دانش‌آموزان، هنرمندان و ورزشکاران و نویسندگان و وکلا، بیکاران، آتئیست‌ها، رنگین‌کمانی‌ها، فعالان محیط زیست، کارگران مهاجر، دادخواهان، و زنان مبارز، امروز در صفوفی به هم فشرده، پرچم انقلاب زن زندگی آزادی را همچنان برافراشته‌اند و تسلیم این شرایط اسفناک نشده‌اند.
انقلاب ما آغاز شده است، اما هنوز در راه پرچالش رسیدن به پیروزی در پیش است.
دشمن درمانده اما خون‌آشام، با تداوم جنگ علیه زنان، سرکوب مدارس و دانشگاه‌ها، زندانی کردن معترضان، اعدام‌های پی در پی و حتی دست دراز کردن به سوی آمریکا پس از سال‌ها دروغ‌گویی و دشمن‌تراشی، به وضوح نشان داده که بوی پایان را حس کرده است.
این حکومت از معدن تا بندر را به محل قتل کارگر تبدیل کرده، و زندانی به وسعت یک ایران ساخته که هیچ انسانی در آن از محرومیت و شکنجه و مرگ، در امان نیست.
ما امضا کنندگان این بیانیه عمیقا بر این باوریم که در این نبرد مرگ و زندگی، دیگر راهی برای انتظار یا توهم به نجات دهنده نمانده است.
قدرت در دستان ماست و تنها سازماندهی انقلابی و اعتراضات و اعتصابات سراسری می‌تواند این ماشین سرکوب را درهم بشکند. بنابراین هر کارگاه، هر کارخانه، هر میدان نفتی و گازی، هر مرکز تولیدی و خدماتی، هر دانشگاه و مدرسه میتواند به سنگر مبارزه بدل گردد.
ما برای دستیابی به «آزادی و برابری، رفاه همگانی، سکولاریسم، مدرنیسم، امنیت، عدالت اجتماعی، رفع فوری هرگونه تبعیض طبقاتی، جنسی-جنسیتی و اتنیکی، بهداشت و درمان رایگان، بیمه‌ بیکاری و درمان کارآمد برای همگان، تحصیل رایگان و اجباری مطابق آخرین استانداردهای جهانی برای همه‌ کودکان، آموزش جنسی استاندارد در مدارس، ممنوعیت کامل کار کودک، پاکسازی مدارس و دانشگاهها از آموزش دینی و نیروی نظامی و امنیتی، آزادی بی‌قید و شرط بیان و اندیشه و عقیده، آزادی اعتراض و اعتصاب و تجمع و تشکل و تحزب، آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه‌ زندانیان سیاسی، لغو مجازات شنیع اعدام، به رسمیت شناختن کامل حقوق افراد +LGBTQIA، و تحقق کامل مطالبات زنان طبق منشور پیشرو زنان ایران و منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های صنفی»، انقلاب زن زندگی آزادی را فرصتی تاریخی میدانیم و تاکید داریم برای گرفتن این حقوق اولیه انسانی که نجات میلیونها انسان را تضمین میکند، در گام اول می بایست این نظام را از سر راه خود برداریم.
در این مسیر به جامعه‌ جهانی هشدار می‌دهیم: ما نه جنگ طلبیم و نه مذاکره و توافق مساله ماست، بلکه پایان ریشه ای وضعیت ضدانسانی موجود و مسبب آن امر ماست. لذا جمهوری اسلامی باید از سازمان جهانی کار (ILO) و تمام نهادهای بین‌المللی اخراج، و به عنوان حکومت آپارتاید جنسی-جنسیتی در سطح جهانی بایکوت شود.
ما تاکید داریم اکنون زمان آن است که همه‌ جنبش‌ها و نیروهای مبارز و انقلابی از کارگران و معلمان و بازنشستگان، دانشجویان، پرستاران و کادر درمان، کسبه و مغازه‌داران، رانندگان حمل و نقل شهری و کامیون‌رانان، به هم بپیوندند چراکه با ایجاد یک شبکه بزرگ وسازماندهی سراسری اعتراضات واعتصابات همزمان و مستمراست که می‌توانیم این نظام پوسیده را ازقدرت به زیربکشیم.
پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی!
زنده باد اتحاد و همبستگی مردمی!
پیش بسوی اعتراضات و اعتصابات سراسری!

امضا کنندگان: تشکل دانشجویان پیشرو، انجمن آزادی‌خواهان بهشتی، نهاد آزادی‌خوان دانشگاه تهران شمال، اتحاد دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان، اتحاد دانشجویان دانشگاه الزهرا

جمعی از دانشجویان: دانشگاه اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، دانشگاه تهران ، دانشگاه آزاد اصفهان ، تشکل دانش‌آموزان انقلابی بوشهر ، تشکل دانش‌آموزان انقلابی تهران ، یاسمن آریانی – فعال حقوق زنان ، ویکتوریا آزاد – فعال و تحلیلگر سیاسی موسس شبکه ایرانیاران، فرید آشنا ـ نویسنده وفعال کوییر ازافغانستان، ایمان آقایاری – فعال سیاسی، آرش احترامی – شاعر، مینا احدی – سخنگوی کمیته علیه اعدام، فعال حقوق زنان
الهه اجباری – فمینیست و فعال حقوق بشر، فاطمه اختصاری – شاعر و نویسنده، فعال حقوق زنان
مرجان اروندی – پژوهشگر و استاد دانشگاه
عظمت اژدری – خواهر دادخواه غنیمت اژدری، عضو انجمن خانواده‌های PS752
سارا افراسیابی – روانشناس، نویسنده و فمینیست، الهام (الی) امیدواری – فعال اجتماعی
ملیکا امینا – هنرمند و فعال حقوق زنان و حقوق رنگین کمانیها ، سهیلا انزلی ـ فعال مدنی و کادر درمان
آستاره انصاری – وکیل دادگستری، از بازداشت شدگان انقلاب زن زندگی آزادی
سوری بابایی چگینی – فعال حقوق زنان و کارزار حجاب بی‌حجاب
آزاده بارزاده – روزنامه نگار و فعال حقوق زنان، حسن باقری‌نیا – استاد اخراجی دانشگاه حکیم سبزواری
شهین باور – فعال حقوق زنان، کوکب بداغی پگاه – فعال صنفی معلمان
نادیا بهاری – فعال حقوق زنان، شعله پاکروان – مادر دادخواه ریحانه جباری
ندا پاکروان ـ ترنس، فریبرز پویا – فعال حقوق سکولار و برنامه نان و گل سرخ
پریسا پوینده – دبیر کمیته آزادی زندانیان سیاسی
جاستینا – رپر و فمینیست، فروزان جلالی – کارگردان، فعال حقوق زنان
امید حبیبی نیا – روزنامه نگار، احسان حکیمی – فعال سیاسی
مهران حمیدی – عضو هیات اجرایی تشکل رنگین‌کمانان ایرانی
محمد خاکساری – مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه قلم معلم
دره خطیبی – مدرس، محقق و کنشگر،  شهلا دانشفر– سخنگوی کمپین آزادی کارگران زندانی (فری‌دم‌ناو)
فاطمه داوند – زندانی سیاسی سابق و از شاهدان دادگاه آبان ۹۸
بهار دهکردی – رپر و بازیگر تئاتر، فعال حقوق زنان
فرشته دیدنی – فعال حقوق زنان، امیرا ذوالقدر – فعال برابری جنسیتی
کیان آذر – دبیر سازمان جوانان کمونیست، زویا سپهری – فعال حقوق بشر، یحیی سرخانی – فعال محیط زیست
سعید سعادتی – زندانی سیاسی سابق، احسان شربتی – شورای بین‌الملل کانادا
شیرین شمس – از مسئولین تشکل انقلاب زنانه، ارغوان شمس‌آرا – روزنامه‌نگار و فعال کوییر
نیلوفر صابری – فعال حقوق بشر، حسن صالحی – سخنگوی کمیته علیه اعدام
سیمین صبری – روانپزشک و فعال فمینیست اینترسکشیونال تورک
حدیث صبوری – فعال حقوق زنان، ساره صدیقی همدانی – فعال ال‌جی‌بی تی‌کیو و حقوق زنان
نرگس ظریفیان – فعال حقوق زنان، خلیل عبیات – فعال حقوق جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ و مسئول بخش عربی شش‌رنگ
دلنیا عزیزمرادی – فعال حقوق زنان و فعال رسانە، رادا مردانی – فعال صنفی معلمان ، مهناز علائی – فعال حقوق زنان
مهین علیپور – فعال سیاسی و مدافع حقوق زنان،رادا فاتحی – خواهر دادخواه رامین فاتحی،‌ جانباخته انقلاب زن زندگی آزادی
محبوبه فرح‌زادی – عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران
سارا قربانی – فعال حقوق زنان و عضو کمپین اتحاد علیه آپارتاید جنسیتی، علی قلی‌لو – زندانی سیاسی سابق
عزیزه لطف الهی – از مسئولین کمپین نه به تابو، نه به خشونت علیه زنان ، مژگان کشاورز – فعال حقوق زنان
شیوا گنجی – روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان ، شیوا محبوبی – سخنگوی کمیته آزادی زندانیان سیاسی و فعال حقوق زنان
برزان محمدی – زندانی سیاسی سابق، دادخواه، رويا محمودی – فعال حقوق زنان
ماریا محمودی – همسر دادخواه محمد فرامرزی جانباخته راه آزادی
رضوان مقدم – سخنگوی کمپین توقف قتل‌های ناموسی، مهدی موسوی – شاعر و نویسنده ، پوران ناظمی – فعال حقوق زنان
ماه‌منیر ندیم – خواننده و مدل، فعال حقوق زنان و افراد دارای معلولیت ،  آرش نظامی – روزنامه‌نگار
هیرش نقشبندی – بازیگر و کارگردان تئاتر واز آسیب دیدگان چشم زن زندگی آزادی، مریم نمازی – فعال حقوق زنان، سبحان نوفر – فعال کوییر ، هرمینه هورداد – فعال حقوق بشر، فمینیست

https://wriran.com/bayanie-1may2025/

ml

پنج جوان بلوچ و ترکمن درزندان مشهد اعدام شدند

 رسانه‌های حقوق بشری ازاعدام پنج زندانی متهم به «بَغی» درمشهد خبر دادند

منابع حقوق بشری گزارش داده‌اند که پنج زندانی متهم به «بَغی» بامداد سه‌شنبه ۱۹ فروردین در زندان وکیل‌آباد مشهد اعدام شدند.

هوویت این پنج نفر عبدالحکیم گُرگیج، عبدالرحمن گرگیج، تاج‌محمد خِرمالی، فرهاد شاکری و مالک‌علی فدایی‌نسب گزارش شده است.

به نوشته وبسایت هه‌نگاو، اتهام این افراد «بَغی ازطریق عضویت درگروه سلفی حزب‌الفرقان وجبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران» عنوان شده بود.

درقوانین جمهوری اسلامی اتهام «بَغی» به معنای «قیام مسلحانه علیه نظام» تعریف شده است و می‌تواند حکم اعدام را برای متهم درپی داشته باشد.

همچنین به گزارش هرانا، این پرونده ۱۲متهم داشت که همگی درسال۹۴ بازداشت شدند و در دی‌ماه ۹۹ حکم اعدام سه تن از آن‌ها به اجرا درآمد.

به گفته منابع حقوق بشری، روند دادرسی این پرونده با ایرادات اساسی همراه بود واین پنج نفر نیز بدون ملاقات با خانواده‌هایشان اعدام شدند.

سازمان عفو بین‌الملل درتازه‌ترین گزارش خود اعلام کرد که حدود دو سوم از اعدام‌های جهان درسال ۲۰۲۴ درایران صورت گرفت.

این نهاد حقوق بشری هشدار داده است که دربرخی کشورها، ازجمله ایران، مجازات اعدام به ابزاری برای سرکوب مخالفان سیاسی، معترضان، مدافعان حقوق بشر واقلیت‌های قومی تبدیل شده است.

عفو بین‌الملل می‌گوید به‌رغم تلاش برخی دولت‌ها برای استفاده از مجازات اعدام به عنوان حربه سیاسی، روند جهانی به سوی لغو این مجازات حرکت می‌کند و تنها زمان لازم است تا جهان برای همیشه از «سایه چوبه‌های دار» رهایی یابد.

 https://www.radiofarda.com/a/five-people-executed-in-mashhad/33378073.html

بیانیه مشترک2 شخصیت آزربایجانی درباره رویداد اخیر ارومیه

 حسن شریعتمداری – رضا مریدی

بیانیه مشترک درباره وقایع اخیر ارومیه

هموطنان عزیز:
در ایام نوروزی ، دو حادثه ناگوار در شهر ارومیه اتفاق افتاد که موجب نگرانی ایران دوستان قرار گرفت.
>ابتدا کردها که در طی چند دهه اخیر درصد قابل توجهی از ساکنان شهر ارومیه را تشکیل می‌دهند، با اخذ مجوز حکومتی از تهران، اقدام به برگزاری جشن نوروز می‌کنند و در جریان این جشن با سردادن شعار«ارومیه کردستان است»، عملا این جشن را تبدیل به یک میتینگ سیاسی می‌‌نمایند. متاسفانه در طی چند دهه اخیر بعضی محافل سیاسی ، اجتماعی و هنری کرد، این شعار و شعار «استان ارومیه» (به‌جای استان آذربایجان غربی) را سعی نموده‌اند در اذهان مردم رسوخ دهند که طبعا مردم ارومیه را نگران کرده‌است. در طی این مدت مردم ارومیه با سکوت از کنار این شعار ها گذشته‌اند.
 >چند روز پس از مراسم نوروزی فوق، در جریان مراسم دولتی ایام قدر، عامه مردم از فرصت استفاده کرده و در یک راهپیمائی وسیع شرکت کردند و به شعار « ارومیه کردستان» عکس‌العمل نشان دادند.
 >آیا کردها و ترک‌ها برایشان سوال برانگیز نبود که چرا وچه کسانی می‌خواهند در این موقع حساس، آن‌ها را به‌جان هم بیاندازند؟. چرا به کردها برای مراسم نوروزی در ارومیه ناگهان از تهران مجوز برگزاری داده می‌شود؟ مراسمی که همیشه با مزاحمت حکومت روبرو است. در مورد ترک‌ها هم این سوال مطرح است که از کی این حکومت یار و غم خوار آنان گشته‌است؟ آیا در شان آن‌ها بود که شعارهای خود را تحت لوای چماقداران ولایت و چوب‌ها و چماق‌های یک قد و اندازه آن‌ها نشان بدهند؟ آیا متاسفانه هر دو طرف خود را آلت دست این حاکمیت قرار نداده اند؟ حاکمیتی که در همه زمینه‌ها شکست خورده، این‌جا نیز شکست خواهد خورد و در اجرای مقاصد خود موفق نخواهد بود؟
هموطنان:
غرب آذربایجان گلستانی است از مردمان ترک، کرد، آسوری، ارمنی و کلیمی. این مردمان قرن‌ها در کنار هم زیسته‌اند و در چهارچوب ایران واحد و با توجه به حقوق شهروندی باز هم در آینده به زندگی مسالمت‌آمیز در کنار هم ادامه خواهند داد. ملی گرایان افراطی از هر طرف، و رژیم جمهوری اسلامی که پس از ایجاد تشنج در خارج از کشور، هم اکنون به ایجاد تشنج در خطه آذربایجان مشغول است، باید بدانند که تیر آنان به سنگ خواهد خورد و در یک حکومت دموکراتیک و آزاد، و با توجه به حقوق شهروندی ترک و کرد باز هم قرن‌ها در کنار هم با مسالمت زندگی خواهند کرد.
>حسن شریعتمداری – رضا مریدی
پنجم فروردین ماه ۱۴۰۴- 25مارس 2025  

*لینک منبع  https://asre-nou.net/php/view.php?objnr=64850   

حقوق بشر توسط خودکامه‌ها وجنگ‌ طلبان خفه می‌شود

دبیرکل سازمان ملل: حقوق بشر توسط مستبدان وجنگ‌طلبان درحال خفه شدن است

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، اعلام کرد که حقوق بشر درسراسر جهان درحال “خفه شدن” است و از صداهای تفرقه‌افکن وخشمگین که حقوق بشر را مانعی دربرابر جاه‌طلبی‌هایشان برای قدرت و سود می‌بینند، انتقاد کرد.

گوترش در سخنرانی خود در شورای حقوق بشر، جنگ تمام‌عیار روسیه علیه اوکراین را که روز دوشنبه سومین سالگرد آن بود، محکوم کرد، خواستار برقراری آتش‌بس دائمی میان مبارزان فلسطینی و اسرائیل شد و بر لزوم احترام به تمامیت ارضی جمهوری دموکراتیک کنگو تأکید کرد.

وی ضمن تکرار بسیاری از نگرانی‌های خود درباره درگیری‌ها و تغییرات اقلیمی، اعلام کرد که پیشنهادهای جدیدی را به شورای امنیت ارائه خواهد داد تا ثبات و امنیت بیشتری برای مردم هائیتی به ارمغان بیاورد. این کشور شاهد استقرار یک مأموریت پشتیبانی امنیتی چندملیتی بوده است.

گوترش جهانی را توصیف کرد که در آن حقوق بشر “درمحاصره و زیر ضربات شدید” جنگ‌طلبان، یک “سیستم مالی جهانی ورشکسته ازنظر اخلاقی” که سود را بر حفاظت از سیاره ترجیح می‌دهد، سوءاستفاده‌کنندگان ازهوش مصنوعی برای آسیب رساندن به مردم، و رهبرانی که مهاجران را شیطان‌نمایی می‌کنند یا حقوق زنان را محدود می‌سازند، قرار دارد.

وی تأکید کرد که حقوق بشر “توسط مستبدانی که مخالفان را سرکوب می‌کنند، زیرا از آنچه مردم واقعاً توانمند می‌توانند انجام دهند هراس دارند، و همچنین توسط صداهای تفرقه‌افکن و خشمگینی که حقوق بشر را نه به عنوان نعمتی برای بشریت، بلکه به عنوان مانعی دربرابر قدرت، سود وکنترلی که به دنبال آن هستند، می‌بینند، در حال خفه شدن است.”

سه هفته پیش، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، اعلام کرد که ایالات متحده از شورای حقوق بشر خارج می‌شود، اگرچه دولت بایدن پیشتر تصمیم گرفته بود که آمریکا پس از پایان آخرین دوره سه‌ساله عضویتش درپایان سال گذشته، برای کرسی جدیدی در این نهاد ۴۷ عضوی نامزد نشود.

شورای حقوق بشر سالانه سه نشست برگزار می‌کند وجلسه‌ای که روز دوشنبه آغاز شد، قرار است تا چهارم آوریل ادامه داشته باشد.

https://www.iran-emrooz.net/index.php/news1/more/119395/

چهل وپنجمین سالروز ارسال نامه پدر داغدیده ای ازترکمن صحرا به رئیس جمهور

نامه یک پدر داغ دیده از خواجه نفس درغرب ترکمنصحرا که فرزندش زنده یاد حکیم شهنازی استاد دانشگاه آزاد گنبد درمنزل شخصی اش درشهر گنبد کاووس بتاریخ 24بهمن 1358 از جانب افراد مسلح نا شناسی با رگبار ژ-3 وحشیانه بقتل رسید.

نامه  داخل مطلبی که بیاد جان با ختگان تورکمن با عنوان نه فراموش می کنیم، نه می بخشیم، چنین جا گرفته

 نامه پدر داغ ديده (عبدالرحمن شهنازی) به رئيس جمهور بني صدر: «... روز چهارشنبه مورّخ 24 بهمن 58 ودرششمين روز وقايع خونين گنبد, پسرم عبدالحكيم شهنازی، استاد دانشگاه آزاد گنبد، را كه تك و تنها وبا همسايه مريض وسال خورده اش كه كاملاً بی دفاع درخانه اش مانده بود و نتوانسته بودند شهر را ترك كنند، در درون خانه اش با رگبار ژـ3... ترور واثاثيه قيمتي سبك او را به غارت برده وخانه اش را تفتيش و به هم ريخته اند... مقتول جوانی 29ساله وبا 17سال تحصيل، به درجه استادی دانشگاه آزاد گنبد مفتخر و به كار تدريس و تحقيق و تفحّص وامور مربوط به حرفه خود سرگرم و اخلاقاً از هرگونه درگيری به دور بوده وبا افكاری انساني و خوی و خصلت مردمی به همه يكسان بود واز راه هايی كه موجب نفاق وعداوت در اجتماع ميشد، به سختي مُنزَجِر و معذّب بود، زيرا با تربيتي صحيح و درخانواده یی موحّد و مسلمان بارآمده بود، ولي با همه خصائل انساني وعلمي، ناجوانمردانه به خون پاكش آغشته، و دولت جنابعالي را همچون دولتهای... به استاد دانشگاه كشی آلوده ساخته اند. ماتَرَكِ (=اِرثيه) استاد شهيد ناكام، دهها جلد كتاب علمی، صَبيّة (دختر) سه ساله يتيم و زن جوان بيوه شده و پدر و مادری داغدار وهزاران نفر بستگان ماتم زده، به دست ژـ3 به دستان ... است وبس. (7 اسفند 1358)%  منبع  @aateshsu

 لینک منبع درفیسبوک

https://www.facebook.com/rahim.ajanly/posts/pfbid029D1xjUJHDnnvpiu7UKChseWTZBiZNap9DUW1T6Zfuh83b8vYAVk8rR3JVbsKKxizl

*برگرفته شد از داخل مطلبی که بیاد جان با ختگان تورکمن با عنوان نه فراموش می کنیم، نه می بخشیم  در 16فوریه 2025- بهمن 1403 در صفحه فیسبوک رحیم عجانلی نشر شد https://www.facebook.com/rahim.ajanly    

گرامی باد 21 فوریه روز جهانی زبان مادری

 اشاره: مطلب بسیار جالب زیر را آقای علی مرادی مراغه ای بمناسبت 21 فوریه روجهانی زبان مادری سال 2025 نوشتند.   

درباره کتاب مادرم (آنامین کتابی)

✅ ۲۱ فوریه برابر با ۳ اسفند روز جهانی زبان مادری نامیده شده از طرف یونسکو.

برای این روز، هیچ نوشته ای بهتر از این ندیدم که به «کتاب مادرم» نوشته فاخر و سمبلیک جلیل محمدقلی‌زاده پرداخته، شرحی در حد این صفحه برآن بنویسم.

جلیل محمدقلی‌زاده بارها درکاریکاتورهای مجله ملانصرالدین درستایش و دفاع از زبان مادری پرداخته است مانند این کاریکاتور. اما «کتاب مادرم» که احتمالا در ۱۹۱۹م یعنی اندکی قبل از سرازیر شدن ارتش سرخ به آذربایجان نوشته شده از همه آثار مربوط به زبان مادری، مهمتر است.

کتابی سمبلیک و تراژیک که به از دست رفتن و بیگانگی با زبان مادری می پردازد، کتابی بغایت مهم، جذاب، کمیک و در عین حال تراژیک و دردناک.

 کسانی که درهر کجای جهان دغدغه زبان مادری دارند اگر این کتاب را می شناختند آنرا جزو کتابهای بالینی خود قرار می دادند. تنها کافی است نام کشورها را عوض بکنند...!

♦️دراین اثر یعنی «کتاب مادرم» مادری بنام زهرا دارای سه پسر و یک دختر است سه پسرش تحصیلکرده سه کشور مختلف هستند که اینک با مادر خود بیگانه شده و دیگر نمی توانند با او ارتباط برقرار کنند!

پسر اولش، رستم بی است: تحصیلکرده روسیه، طرز رفتار روسی، لباس روسی پوشیده و شیفته فرهنگ روسیه و مشغول نوشتن واژه نامه روسی و نشسته بر صندلی. 

>پسر دومش، میرزا محمدعلی است: شیفته ایران با لباس ایرانی، کلاه و همیشه تسبیح بدست، تحصیلکرده نجف و سوادش مثلا دعاهای مربوط به خسوف و کسوف و چهار زانو نشسته بر روی تشکچه...!

>پسر سوم صمد واحد است: تحصیلکرده استانبول با لباس و شیفته فرهنگ عثمانی، شاعر و مشغول قافیه و عروض و فاعلاتن فعلات فاعلن...!

ویک خواهری زیبا بنام گلبهار دارند که چشم و چراغ مادراست.

♦️دراین اثر، به میزانی که رفتارهای سه پسر کمیک است احوال مادر تراژیک است.

مادر سرگردان در میان سه پسرش بوده که هر کدام ساز خود را می زنند.

 مادر و پسرانش دیگر زبان همدیگر را نمی دانند. سه برادر نه تنها با مادر بلکه نسبت به همدیگر نیز بیگانه شده و مدام درگیری و پرخاش و به تمسخر همدیگر می پردازند.

وقتی مادر میخواهد دخترش را شوهر دهد هر کدام از برادرانش تلاش می کنند خواهرشان با تبعه کشوری ازدواج کنند که خودش شبیه و تحصیلکرده آن کشورند!

یک چوپانی بنام قنبر که ماست و پنیر آورده و مادر تنها زبان آن چوپان را می فهمد چون از گذشته و سنت می آید!

♦️آن چسبی که باید کل این آدمها را به همدیگر پیوند دهد همان «کتاب مادر» یعنی تمثیلی از زبان مادری است که یادگار خانوادگی و بازمانده از دوران پدر مرحومشان است.

 مادر مدام این کتاب عزیز یعنی زبان مادری را در دست دارد چون ریشه مشترک پسرانش بوده و پدرشان در آن کتاب، تاریخ تولد فرزندان را نوشته یعنی آن عنصر ریشه ای و مرکزی که می تواند خانواده و پسران را دوباره به همدیگر جوش دهد و از جدایی اعضای خانواده ممانعت کند. پس، مادر مدام آنرا در دست گرفته پیش هر کدام از پسرانش می برد و التماس می کند که آنرا بخوانند چون معتقد است آن کتاب آنها را باهم آشتی خواهد داد و باعث خواهد شد زبان همدیگر را بفهمند.

 اما پسران آنرا دور می اندازند چون هر کدام، کتابهای خاص خودشان را دارند و مشغول خواندن آنها هستند!

♦️چون پسران کتاب مادر را نمی خوانند و هر کدام کتابهای خود را می خوانند پس، اختلافشان بالا می گیرد، باهم درگیر شده و با قهر خانه را ترک می کنند.

 مادر دست به دامن آنها شده تا نگذارد خانه را ترک کنند اما موفق نمی گردد!

اواخر نمایشنامه، پسران خانه را ترک کرده حمالانی می فرستند تا کتابهایشان را به آنها برسانند. مادر تنها مانده و از پا افتاده در حالیکه کتاب خودش را بر سینه فشرده در حال احتضار است!

تنها دخترش گلبهار و آن چوپان(قنبر) در کنارش مانده که از چوپانی و از گوسفندان گفته بر نی اش می دمد تا بلکه حال مادر مریض خوب شود...

 ♦️مادر می میرد اما قبل از مرگ، آن کتاب را به دخترش گلبهار داده وصیت میکند که آنرا بر برادرانش بخواند تا دیگر باهم دعوا نکنند.

برادران هر کدام حمالانی فرستاده اند تا کتابهایشان را ببرند اما گلبهار حمالان را دست خالی بیرون کرده کتابهای هر سه برادر را پاره و به آتش می سپارد.

 هنگامیکه برادران خودشان برای بردن کتابهایشان برمیگردند، گلبهار صفحاتی از کتاب مادر را برایشان می خواند:

 این صفحات مربوط به روزهای تولد آنها بوده که پدرشان قبل از مرگ آنها را نوشته است...

◀️لینک فیلم نمایشنامه«کتاب مادرم» به زبان ترکی را اینجا می گذارم، توصیه می کنم کسانی که در اقصی نقاط عالم دغدغه زبان مادری دارند این شاهکار را ببینند.

این نمایشنامه درمحکومیتِ مخصوصا تحصیلکردگانی است که ادعای روشنفکری و دمکراسی دارند اما اساسی ترین حق یک انسان را نادیده می گیرند:

حق زبان مادری... 

⏹️لینک کانال تلگرامی:  @Ali_Moradi_maragheie

*برگرفته از: گروه واتساپی آزربایجان فورومی