بمناسبت دهم اکتوبر روز جهانی مخالفت با اعدام امسال2019

اعدام، قتل عمد دولتی است و درهمه‌ی جای دنیا باید مطلقاً ممنوع شود

لغو مجازات اعدام وارزش نهادن به جان انسان، اولین گام درمبارزه با فرهنگ آدمکشی درجامعه است. مجازات اعدام شنیع‌ترین شکل قتل عمد است، چون یک نهاد سیاسی، با اعلام قبلی، از قول جامعه، ودرنهایت حق به جانبی و خونسردی، تصمیم به کشتن کسی می‌گیرد و روز وساعت واقعه را هم اعلام می‌کند. درجامعه‌ای که کشتن انسان‌ها مطابق قانون مجاز باشد، هرگز نمی‌توان جلوی تکرار همین عمل درمیان اتباع جامعه را گرفت.

اعدام خود یک رقم بزرگ درآمار قتل و جنایت است. درطول چهل سال گذشته درصد مجازات اعدام درایران به شدت افزایش یافته و بیشترین آمار اعدام نوجوانان و جوانان درجهان متعلق به کشور ایران است. به جوخه‌ی مرگ سپردن صدها نفر از اعضا و هواداران سازمان‌های سیاسی تنها به جرم دگراندیشی و مبارزه‌ی سیاسی در مدتی کوتاه پس از انقلاب ضد استبدادی بهمن ویا اعدام بیش از پنج هزار نفر از زندانیان سیاسی درسال ۱۳۶۷وهم چنین اعدام صدها نفر از متهمان به قاچاق مواد مخدر از جمله‌ی موارد نقض شدید حقوق بشر درایران است.

درچند سال اخیر باز هم شاهد رشد تصاعدی اعدام درایران هستیم وهفته‌ای نیست که رسانه‌های حکومتی اعم ازتلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها خبر از اعدام ندهند. درطی چند سال گذشته بود که پس از یک وقفه‌ی کوتاه اعدام زندانیان سیاسی مجدداً آغاز گردید و تا به حال قربانیان آن آقایان اسماعیل محمدی، حجت زمانی، محمد پنجوینی، عزیز خلکانی، مسعود شوکه، صلاح محمودی، عبدالله سلیمانی، علی مطیری‌نژاد، مالک بنی تمیم، عبدالامیر فرج الله چعب، محمد چعب پور، علی‌رضا عساکره و خلف خذیری، یعقوب مهرنگاه، عالی صامری، احسان فتاحیان، فصیح یاسمنی، حسین خضری، فرزاد کمانگر، مهدی اسلامیان، شیرین عَلم‌هولی، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرکو معارفی، علی و حبیب افشاری، زانیار و لقمان مرادی، رامین حسین پناهی و… بوده‌اند. که باعث موجی از نفرت وانزجار عمومی در ایران و جهان گردید و همچنین با اعتراضات گسترده بین‌المللی مواجه بود.

درطول حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی این دوران بیشترین اعدام‌های سیاسی را داشته که به طور چشمگیری این اعدام‌های سیاسی درمناطق کُردنشین و از فعلان سیاسی کُرد بودند. هر چند اعدام‌های سیاسی در کُردستان، تنها به تاریخ سیاسی ایران معاصر و استقرار حکومت جمهوری اسلامی محدود نمی‌شود اما بیشترین تعداد اعدام‌ها در این دوره بوده است، نخستین اعدام‌های کُردستان دراین دوران باز می‌گردد به ۵ شهریور ۱۳۵۸. پس از آن وتنها تا سال ۱۳۷۰، ۸۳۲ نفر درکُردستان تیرباران شدند.

برای پایان دادن به صحنه‌های دردناک گرفتن جان انسان‌ها، برای پایان دادن به رعب و وحشت درجامعه، برای والا نگه داشتن حرمت انسانی، برای دفاع از اسیران بی‌دفاع، باید یک‌صدا شد و این صدا را به فریادی گسترده درعرصه‌ی جهانی تبدیل نمود که؛ «خواهان پایان دادن به حکم اعدام هستیم». بنابراین، همگام با خواسته‌های جامعه که مخالف مجازات اعدام وخواهان لغو این مجازات ضد انسانی هستند، ما هم، همگام با دیگر فعالان حقوق‌بشر درکل ایران برای پاسخ دادن به خواسته‌های به حق جامعه‌، خواستار لغو مجازات اعدام درایران هستیم، واز کلیه نمایندگان وفعالان و سازمان‌های حقوق‌بشر جهانی می‌خواهیم برای توقف هر چه سریع‌تر اجرای حکم اعدام در ایران، از اهرم‌های فشار بیشتری علیه نظام جور و ستم جمهوری اسلامی بهره بجویند.

درپایان ضمن گرامیداشت این روز و مبارزه بی‌وقفه برای پایان صدور و اجرای حکم وبا تأکید مجدد در مخالفت با اعدام شهروندان تحت هر اتهامی، خواهان حذف حکم اعدام از قوانین جزائی ایران هستیم. همچنین جامعه‌ی جهانی را نسبت به نجات جان تمامی زندانیان سیاسی محکوم به اعدام که در انتظار اجرای حکم اعدام بسر می‌برد فرا می‌خوانیم.٪ نویسنده:  امجد حسین‌پناهی بمناسبت دهم اکتوبر روز جهانی مخالفت با اعدام

*-این مطلب را فعال حقوق بشری آقای امجد حسین‌پناهی بمناسبت دهم اکتوبر روز جهانی مخالفت با اعدام نوشته است.

Sedaiemardom – صدای مردم

برگرفته از نشریه گفتمان ترکمنها