رئیس هیأت حقیقت‌یاب افغانستان گفته : درمرز
ایران۱۰ نفر کشته و۱۵ نفر دیگر مفقود شده‌اند
خبرگزاری آناتولی: محمد حمید
طهماسی، رئیس هیأت حقیقت‌یاب افغانستان، که “ادعای به رودخانه انداختن مهاجران
افغان توسط مرزبانان ایران” را بررسی می‌کند امروز درگفت‌وگو با خبرنگاران درهرات
گفت: یافته‌های اولیه نشان داده که ۱۰ نفر دراین
حادثه کشته شده‌اند و ۱۵ نفر دیگر
ناپدید هستند.
وی همچنین افزود: ۱۹ نفر نیز درهمان روز حادثه توسط غواصان که درمحل بودند
نجات داده شدند. اجساد ۵ نفر به
هرات منتقل واجساد ۵ نفر دیگر
به دلیل آسیب دیدگی بیش ازحد درمحل دفن شدند. ۱۷ نفر از این مسافران ناپدید بودند که روز گذشته دونفرآنان پیدا شدند واز سرنوشت ۱۵ نفر دیگر
اطلاعی در دست نیست.
او ادامه داد: تحقیق درمراحل
ابتدایی قراردارد وآمار نجات یافتگان وهمچنین قربانیان هرلحظه ممکن است تغییرکند.
ارقام نهایی قربانیان این حادثه بعدا منتشر خواهد شد.
این درحالی است که مقام ولایت
هرات درحساب فسبوک خود نوشت: «بررسی هیئت حقیقت‌یاب دولت افغانستان پیرامون رویداد
غرق و مفقود شدن شماری ازهموطنان درمنطقه مرزی دهنه ذوالفقار، درظرف یک هفته آینده
تکمیل خواهد شد.
این هیئت که ریاست آن برعهده
محمد حمید طهماسی، سرمفتش شورای امنیت ملی کشورمی باشد، از دو روز بدین‌سو در
ولایت هرات به سر می‌برد.
آقای طهماسی امروز دریک نشست
خبری گفت: این هیات بررسی های همه جانبه خود را به منظور جمع آوری اسناد وشواهد
ادامه می دهد.
او افزود: هیات حقیقت یاب
شواهد جمع آوری شده را دراختیار مقامات ایرانی نیز قرار می‌دهد.
والی هرات که در راس یک هیئت
فنی از مسئولان محلی به محل رویداد درمنطقه دهانه ذوالفقار ولسوالی گلران رفته واز
نزدیک با متضررین، خانواده های قربانیان وشماری از بزرگان محلی نیز دیدار نموده
است، گفت: یافته‌ها ومستندات این سفر نیز دراختیار هیات حقیقت‌یاب قرارخواهد گرفت.
قراراست نتیجه بررسی های این
هیئت دراختیار مقامات مرکزی قرارداده شود.
درین رویداد از مجموع چهل و شش
تن از هموطنانی که وارد ایران شده بودند، ده تن که ازساکنان ولایات هرات و فاریاب
هستند جان باخته اند، هفده تن مفقود و نوزده تن دیگر نیز نجات داده شده اند».
برخی رسانه‌های افغانستان اول
ماه جاری اعلام کردند: “سربازان ایرانی، ۵۰ کارگر افغان را پس از شکنجه به رودخانه انداخته‌اند که
تاکنون ۱۲ تن جان سالم به دربرده واجساد ۷ تن دیگر کشف شده است. این کارگران افغان، که برای کار
قصد رفتن به ایران داشتند، پس از آنکه از منطقه دهانه ذوالفقار هرات، وارد خاک
ایران شدند، توسط سربازان ایران دستگیر شده‌اند. سربازان ایرانی پس ازشکنجه، این
افراد را دریک گرداب درامتداد رودخانه هریرود در داخل خاک ایران انداخته‌اند. این
موضوع را همراهان این کارگران اعلام کرده ومنابع معتبر خبری که می‌خواهند نامشان
ذکر نشود، تائید می‌کنند.”
------
گزارشی از ماجرای تکان
دهنده دوم مه۲۰۲۰ درمرز باعنوان مسئولیت جمعی دربرابر یک جنایت
منبع : تلگرام نویسنده محمدرضا جلائی‌پور
«۱۱ اردیبهشت
۹۹، جمعی ۵۷ نفره از شهروندان افغانستان (از
جمله چند نوجوان و چند سالمند) از هریرود در ولایت هرات وارد خاک ایران می‌شوند.
همه مهاجران غیررسمی در ایران بودند که بعد از شیوع کرونا موقتا به افغانستان رفته
و حالا برای از سرگیری کار - عمدتا به عنوان کارگر ساختمانی - به ایران برمی‌گشتند.
چند مرزبان ایران آن‌ها را بعد از عبور غیرقانونی‌شان از هریرود دستگیر می‌کنند و
به پاسگاه مرزی می‌برند، صبح ۱۲
اردیبهشت برهنه‌شان می‌کنند، مورد توهین و ضرب و شتم با قنداق اسلحه و شلاق قرار
میدهند، به کار اجباریِ کندن علف‌های هرزه وادار می‌کنند، ظهر با مینی‌بوس آن‌ها
را به کنار رودخانهٔ هریرود می‌برند و به آن‌ها دستور میدهند که یا از رودخانه
(که جریان آب شدیدی داشته) رد شوید یا به سمت شما تیراندازی می‌کنیم. بسیاری از
این مهاجران شنا بلد نبوده‌اند اما از ترس تیر خوردن همه به رودخانه می‌پرند. چند
تیر هوایی هم شلیک می‌شود. تنها ۱۲
نفر نجات پیدا می‌کنند و قاعدتا ۴۵
نفر دیگر غرق شده و جان باخته‌اند. تا روز جمعه ۱۸ جسد از غرق‌شدگان پیدا می‌شود. دکتر عارف جلیلی، سخنگوی بیمارستان
هرات، می‌گوید علت مرگ همه غرق‌شدگی در آب رودخانه است.»
آن‌چه خواندید خلاصهٔ روایت رسانه‌های معتبر جهانی (از جمله نیویورک‌تایمز،
فرانس۲۴ و بی‌بی‌سی) بر اساس شهادت
تعدادی از نجات‌یافتگان است. اگر این روایت درست باشد یک جنایت تمام‌عیار رخ
داده است. جزییات وحشتناکِ روایت و شواهدی که در تاییدش وجود دارد (از جمله شهادت
نجات‌یافتگان) برای هر مخاطبِ حساس به ظلم و رنج تکان‌دهنده است. با این حال و علی‌رغم
فشار دیپلماتیک شدید از سوی دولت افغانستان، دولت ایران صرفا به تکذیبیه‌هایی کلی
اکتفا کرده است.
ماجرا چنان تکان‌دهنده است که باید پرسید: چرا با گذشت ۱۰ روز هنوز رئیس جمهور ایران در این
زمینه پیام تسلیتی منتشر نکرده و نتایج بررسی و تفحص کمیتهٔ حقیقت‌یابی منتشر
نشده؟ چرا هیچ نمایندهٔ مجلسی درخواست تحقیق و تفحص در این زمینه نداده؟ چرا جز
یک توییت از مصطفی تاجزاده، هیچ سیاستمدار شاخصی - اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب -
در این زمینه حتی در حد یک توییت یا مصاحبه یا نوشته واکنشی نشان نداده؟ چرا هیچ
حزب اصلاح‌طلب یا اصولگرایی در این زمینه بیانیه‌ای منتشر نکرده؟ چرا هیچ رسانهٔ
داخل ایران این خبر را تیتر یک نکرده و گزارش دقیق و مستقلی در این زمینه منتشر
نکرده است؟
اگر حتی بخشی از این روایت مطابق با واقع باشد، برکناری و محاکمهٔ
خاطیان و عذرخواهی رسمی دولت ایران ضروری است، اما کافی نیست. صرف نظر از این‌که
جزئیات این ماجرای وحشتناک چه بوده است، نقض حقوق اساسی مهاجران قانونی و
غیرقانونی افغانستانی در ایران مصادیق پرشماری داشته است. برای پیشگیری از اتفاقات
ناگوار دیگر، هم تدوین و تصویب قانون جامع مهاجران ضروری است، هم پاره‌ای از
اصلاحات نهادی و فرآیندی، و هم اصلاح فرهنگ عمومی رفتار با مهاجران در میان عموم
شهروندان.
ضرب و شتم و توهین در بازداشتگاه‌ها، برخوردهای غیراخلاقی و
غیرقانونی در اردوگاه‌هایی مثل سنگ‌سفید و عسکرآباد، محدودیت‌های تردد و سفر،
بیگاری‌کشی، بازداشت‌ها و رد مرزهای غیرانسانی (از جمله شامل کودکان کار)، عدم
امکان خرید اموال غیرمنقول و گشودن حساب بانکی، عدم امکان گرفتن تابعیت ایران بعد
از ده‌ها سال سکونت در ایران، و استفاده از مهاجران به عنوان ابزار فشار سیاسی به
افغانستان از نمونه‌های متعدد سوء رفتار دولت ایران با مهاجران افغانستانی است.
رفتار تبعیض‌وتحقیرآمیز بسیاری از شهروندان ایران با این مهاجران هم زندگی عادی
باکرامت و رضایتمندانه و رشد و شکوفایی این مهاجران در ایران را کم‌یاب یا دشوار
کرده است (اگر تردید دارید این اپیزود پادکست رادیومرز را گوش کنید: https://t.me/radiomarz/30
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر