 |
| کودکان بازمانده از تحصیل در ایران |
ایمیل دریافتی ایران گلوبال: فرانک الماسی - تصاویر مرتبط با موضوع!
سال های سال است در لابه لای خبرهای مربوط به دانش آموزان و فرهنگیان مطالبی هم به کودکان خارج از چرخه تحصیل اختصاص پیدا می کند اما گویی توجه به این کودکان در حوزه مسوولان نیست زیرا که زود به فراموشی سپرده و در جامعه رها می شوند.
حسرت مدرسه، شاید فقط یکی از دردهای کودکان کار و بازمانده از تحصیل باشد اما حسرتی است که دولت قول داده بود از دل این کودکان برداشته شود. براساس آمار پارسال 156 هزار کودک بازمانده از تحصیل وجود دارد اما آمارهای غیررسمی عددی بالای سه‌میلیون را نشان می‌دهد.
کودکان بازمانده از تحصیل واقعیتی خاموش در جامعه هستند، واقعیتی که شاید در بسیاری از اوقات به چشم مان می آید اما همواره راحت از آن چشم پوشی می شود. منظور از کودک بازمانده از تحصیل، آن گروه سنی از جمعیت است که در سنین مدرسه یعنی بین 6 تا 18سال باید در طول سال تحصیلی در چرخه آموزشی کشور حضور داشته باشد اما به هر دلیلی وارد چرخه آموزش نشدهاند یا بعد از مدت کوتاهی از آن خارج شدهاند.
سال های سال است در لابه لای خبرهای مربوط به دانش آموزان و فرهنگیان مطالبی هم به کودکان خارج از چرخه تحصیل اختصاص پیدا می کند اما گویی توجه به این کودکان در حوزه مسوولان نیست زیرا که زود به فراموشی سپرده و در جامعه رها می شوند.
ترک تحصیل دانش آموزان سندی بر میزان کودکان بازمانده از تحصیل است که در کنار آمارهای مطرح شده در طول سالیان اخیر از کودکان بازمانده از تحصیل خلا آماری بزرگ دیگری نیز دیده می شود. یکی از علل بسیار مهم خارج شدن کودکان از چرخه تحصیل این است که خانواده‌ها به درآمد کودکان خود نیاز دارند.
بررسي و مقايسه آمار دانش‌آموزان ثبت‌نامي سال 94-93 آموزش و پرورش با نتايج سرشماري سال 90 نشان مي‌دهد چيزي حدود يك ميليون و 922 هزار نفر از جمعيت 17-6 سال كشور در آمار دانش‌آموزان ثبت‌نامي آموزش و پرورش نيستند. از اين تعداد بيش از يك ميليون و 350 هزار نفر در فاصله سني 14-6 سال قرار دارند كه براساس قانون ، تحصيل آنها اجباري است و بايد در اين سن در مدرسه حضور داشته باشند.
به گفته محمد مهدی زاده، معاون آموزشی نهضت سواد آموزی کشور طی 2 ساله اخیر، 143 هزار کودک ایرانی در هیچ مدرسه ای ثبت نام نکرده اند.از سوی دیگر در سال گذشته 67 هزار دانش اموز فقط در مقطع ابتدایی ترک تحصیل کرده اند که در این جمعیت، استان سیستان و بلوچستان سهم 20 درصدی دارد.عمده ترین علت این موضوع هم ،کم سوادی و بی سوادی اولیای دانش اموازن این منطقه عنوان شده است.
مشکلات اقتصادی خانواده، محرومیت و کار از سوی اسیب شناسان حوزه اجتماعی به عنوان سه دلیل اصلی بازماندن کودکان از تحصیل در ایران شناخته شده اند، در این میان گفته می شود کودکان کار علت نخست این امر بوده، علتی که از دیدگاه جلیل جعفری بنه، رییس فراکسیون رفاه و تامین اجتماعی مجلس شورای اسلامی موضوع ناخوشایه ندی برای جامعه ایران باشد. به عقیده وی دولت باید این کودکان را شناسایی کند و افرادی که سرپرست خانواده ندارند را مورد سرپرستی خود قرار دهد، همچنین اموزش و غذای آنها را به طور کامل تامین کند. تعداد زیادی از این کودکان یا بدسرپرست هستند یا بی سرپرست و به دلیل مشکلات اقتصادی کار می کنند.
اما همانطور که در ابتداری گزارش هم اشاره شد، معاون آموزشی نهضت سواد آموزی کشور در آخرین اعلام در باره تعداد کودکان بازمانده از تحصیل، علت اصلی این اتفاق را کم سوادی یا بی سوادی والدین آنان عبنوان می کند، این در حالی است که 3 و نیو میلیون بی سواد زیر 50 سال در کشور وجود دارد.
روزنامه فرهیختگان در مودر کودکان بازمانده از تحصیل نوشت: ابتدای سال تحصیلی 94-93 معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش از جست‌وجوی خانه‌به‌خانه در سطح کشور برای شناسایی دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل برای بازگشت به مدرسه خبر داد اما با این وجود، 65 درصد فرزندان خانواده‌های فقیر کشور به دلیل فقر توان ادامه تحصیل را ندارند. پیش از این علی‌اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش هم وعده داده بود در این سال تحصیلی کودک بازمانده از تحصیل وجود نخواهد داشت، ادعایی که با واقعیت سازگار نیست. او در پاسخ به این تناقض گفته بود: «برای شناسایی و کمک به کودکان بازمانده از تحصیل که بیشتر آنها جزء کودکان کار هستند هماهنگی‌هایی را با وزارت تعاون، کار و امور اجتماعی انجام داده‌ایم و در همین راستا اعتباراتی را برای این کار پیش‌بینی کرده‌اند.
وزارت آموزش و پرورش هم همکاری‌های لازم را انجام می‌دهد تا بتواند از امکانات وزارت تعاون، کار و امور اجتماعی استفاده کند و کودکان کار بازمانده از تحصیل را شناسایی کند اما ما تنها به‌عنوان سازمان آموزشی می‌توانیم فعالیت‌های خود را انجام دهیم در حالی که دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل مشکلات دیگری دارند که اگر حل شود تحصیل آنها آسان‌تر خواهد شد.
نیاز کودکان کار به کسب درآمد و پول قسمتی از مشکلات آنهاست که به گفته وزیر آموزش و پرورش «خارج از اختیار وزارت آموزش و پرورش» است.
نان‌آوران کوچک بی‌سواد هستند
نمونه‌ای از مشکل کودکان کار و بازمانده از تحصیل در گفته‌های اسکندر لطفی، معلم مریوانی نمود پیدا می‌کند. به گفته او، امسال 400 دانش‌آموز مریوانی به دلیل نداشتن پول به مدرسه نمی‌روند. او در این‌باره به فرهیختگان می‌گوید: «حدود 100 دانش‌آموز ابتدایی و300 دانش‌آموز راهنمایی و دبیرستان امسال برای سال تحصیلی جدید ثبت‌نام نکرده‌اند که فقر و نبود امکانات کافی آنها را وادار به ترک تحصیل کرده است.» به گفته لطفی، بزرگ‌ترین آرزوی بسیاری از این دانش‌آموزان درس خواندن است که هیچ‌وقت به آن نمی‌رسند.
آمار دانش‌آموزان دختر و پسر هم در این باره متفاوت است. براساس آماری که لطفی ارائه می‌کند، به دلیل فقر فرهنگی برخی خانواده‌ها یا اینکه دختران باید برای ادامه تحصیل به روستای دیگر یا به مدارس شبانه بروند، دخترها بیشتر از پسرها مجبور به ترک تحصیل می‌شوند.
به گفته او، این موضوع درباره پسرها فرق دارد چراکه هر پسر در خانواده روستایی حکم نان‌آور خانواده را دارد و وقتی به مدرسه برود خانواده‌ها هم از درآمدی که از کار کردن فرزندشان به دست می‌آید، محروم می‌شوند. ضمن اینکه پسرها باید خرج تحصیل‌شان را هم بدهند و به همین دلیل اغلب پسرها تنها مقطع ابتدایی را می‌توانند بخوانند و بعد از آن باید به دلیل فقر خانوادگی وارد بازار کار شوند.
در شهرستان مریوان یکی از شهرهای استان کردستان، بیش از 35 هزار دانش‌آموز وجود دارد که در هر سال تعدادی از این دانش‌آموزان به دلیل فقر نمی‌توانند به تحصیل خود ادامه دهند. او معتقد است: «اگر مسئولان برای دانش‌آموزان روستایی امکانات و بودجه در نظر بگیرند می‌توان بسیاری از این دانش‌آموزان را به چرخه تحصیل بازگرداند.» این همان قولی است که وزیر آموزش و پرورش در آغاز به کارش به همه اعلام کرده و این روزها تبدیل به آرزویی برای کودکان بازمانده از تحصیل شده است.
منبع:
ایمیل ارسالی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر